Vrijwilligers helpen vluchtelingen

Een kus van mijn leerling

De Nederlandse lessen van Itom Taal zijn vanmorgen begonnen na de zomervakantie. Langzaam stromen onze leerlingen binnen. Ze komen uit Azië en Afrika. Iedereen krijgt van mij een hand en soms maak ik een praatje. Terwijl ik met een collega in gesprek ben zie ik buiten in de verte Ahmed (de naam is verzonnen) aankomen lopen. Hij is weer eens te laat. En hij woont niet eens zo ver hier vandaan. Hij spreekt nauwelijks Nederland, maar is assertief. Hij stelt altijd veel vragen. Pijnlijke vragen schuwt hij niet. Hij spreekt behalve Arabisch goed Engels. Zijn moeder is Turks en zijn vader Koerdisch, een lastige combinatie. Ik besluit in een flits hem welkom te heten en loop snel naar de voordeur. 
Ik open de deur en heet hem van harte welkom, ook al is hij te laat. Ik steek mijn hand naar hem uit die hij onmiddellijk grijpt om mij naar zich toe te trekken zodat onze bovenlichamen botsen. Hij wil mijn heerlijke geurtje goed in zich opnemen, schiet door mijn hoofd. Maa…

Onze leerlingen van Itom Taal, onder wie vluchtelingen uit Syrië en Eritrea, hebben we vlak voor Pasen rondgeleid in het museum Oald Hengel, in de Lambertusbasiliek die in de oorlog gespaard bleef omdat een zware bom niet afging en naar het oorlogsmonument bij het stadhuis. Hengelo viert dinsdag haar bevrijding van de nazi's en daarom maakten kinderen het monument schoon voor de herdenkingsplechtigheid. We hopen dat zij er iets van hebben opgestoken. Maar ik denk dat de oorlog in bijvoorbeeld Syrië iets heftiger was dat de oorlog in onze regio Twente.

De Koerdische strijders hebben gisteren al de stad Afrin verlaten. Er is bijna geen schot gelost. De YPG wilde het leven van burgers niet in de waagschaal stellen, zo luidt een verklaring. Na 50 dagen strijd heeft president Erdogan van Turkije zijn zin. Wat met de overgebleven arme mensen, vooral Koerden maar ook christenen, gebeurt is nog onzeker. Nemen de rebellen die de volle steun krijgen van Turkije, wraak op de bevolking van de stad? Kunnen de inwoners nog weg of alleen tegen hoge geldbedragen? 

De Verenigde Staten moeten met lede ogen toezien hoe hun NAVO-bondgenoot Turkije zijn eigen weg gaat. De Koerden worden weer in de steek gelaten? Bijna 100 jaar geleden was hun al een eigen staat beloofd voor de steun tegen het Ottomaanse rijk,  het huidige Turkije. Komt dat rijk terug in het Midden-Oosten? Met steun van de Russen?


(bron: pagina 16 van een regionale kranten van de Persgroep)

Hun huis bestaat niet meer. Al ruim een week horen zij niets meer van hun neven, nichten, ooms, tantes, opa's en oma's. Stroom en kraanwater is er niet meer in Afrin. Wat gebeurt er met de Koerden in de enclave tussen Syrië en Turkijë? 

De 11-jarige Zainab Hamo vertelt vanuit een piepkleine bovenwoning van het gezin, ergens in Twente over haar zorgen.

Koerden vrezen uitbreiding geweld naar Afrin in Syrië

Veel mensen vluchtten naar Afrin, een uithoek in Syrië bij de Turkse grens. Daar bleef het de afgelopen zeven jaren relatief rustig. Geen oorlogsgeweld daar. Wel veel vluchtelingen zijn er. Maar twee maanden geleden veranderde die situatie drastisch. President Erdogan van Turkije wil het gebied veroveren omdat Koerden er de baas zijn. De Koerden zijn de grootste etnische minderheid in zowel Syrië als in Turkije. Krijgen de Koerden meer macht in Syrië dan zullen ze misschien ook meer macht willen in Turkije. En dat pikt Erdogan niet. Het oorlogsgeweld neemt nu snel toe. Een van onze cursisten Mohamad Hamo uit Afrin verloor zijn broer in de strijd. Hij maakt zich grote zorgen. 

Internationale Vrouwendag, vijf jaar Taalpunt Menthol en het verlies van mensenlevens in Syrië komt steeds dichterbij. Mijn week in een notedop. Een cursist uit oorlogsgebied in Syrië is alleen maandag bij ons geweest op Nederlandse les. Een deel van haar familie is achtergebleven in Afrin dat nu al dagen onder vuur ligt van Turkse militairen. Ze krijgt begin deze week geen contact meer met hen. Ze is verslagen. Ze vreest het ergste. Complete huizenblokken zijn er weggevaagd met bombardementen. 


Het was allemaal niet gebeurd als vrouwen veel meer macht hadden. Mannen beginnen oorlogen, vrouwen niet. Zij weten wat het is negen maanden een kind dragen. Ze voelen hoe leven ontstaat, niet hoe levens eindigen. Deelname aan de eerste fakkeloptocht op de Internationale Vrouwendag in Hengelo voelt goed. De wandeling is ook voor vrede en verdraagzaamheid. Er moet nog zoveel veranderen in de wereld. 

En tot slot ben ik met mijn taalmaatje uit Syrië op het feestje van Wijkracht geweest in de bibli…