Doorgaan naar hoofdcontent


Een waxinelichtje aangestoken met mijn vriend en taalmaatje in de kapel. Hij betaalde de dertig cent, hoewel hij Islamitisch is. Maria en Jezus hebben ook voor hem een grote waarde. Een houvast. Vooral nu misschien. Het gaat niet goed met hem. Geboren en getogen in de oudste stad van de wereld, gevlucht voor het oorlogsgeweld in een bootje en onlangs opnieuw alles verloren. Op weg naar Parijs bijna alles kwijtgeraakt toen de bus hem achterliet bij een vreemd tankstation. 

ZwervenZonder mobiel, laptop en geld zwierf hij dagenlang in de Franse hoofdstad. Sliep in parken en riolen. Tot hij na dagen werd opgepakt omdat hij met een schaartje bezig was op straat in het hart van de zwaar bewaakte stad. Na een dag in een cel kreeg hij een aanval van een spierziekte die onder mensen in het Midden Oosten vaker voorkomt. 

PsychoseHij krijgt zware medicijnen en ziet kans via een kaartje van een tankstation zijn woonplaats te bellen en contact te krijgen via via met zijn familie. Hij heeft het gevoel dat niemand hem helpt. Niet de burgers, niet de politie en niet het personeel in het ziekenhuis. Ze verstaan hem niet. Na drie dagen zoeken vind zijn familie hem in Parijs, in een ziekenhuis voor geestelijke gezondheidszorg. Hij was in een psychose terechtgekomen en dat overkwam hem een week geleden opnieuw, toen hij terug was en bij zijn ouders woonde.

OntberingenNu zit hij dus in Helmerzijde bij Mediant. Suf van de medicijnen en nog steeds doodmoe van de ontberingen. Hij praat bijna onhoorbaar. Maar zijn wilskracht is groot. Hij staat er op mijn spullen te dragen en haalt op mijn advies bij het tankstation nicotinekauwgom. Hij wil graag stoppen met roken, maar dat is niet makkelijk. 

Niet goedNa ruim een uur wandelen op deze prachtige warme zondag van deze onvoorstelbaar warme herfstdag (27 graden Celsius op 14 oktober 2018) neem ik afscheid van hem. Hij wandelt naar binnen, haalt koffie bij de automaat, dat van buiten goed zichtbaar is achter de glazen wand en loopt door naar zijn kamer zonder naar mij op of om te kijken. Het gaat niet goed met hem.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Pas herenigd na drie afwijzingen Vaak hoor je van vluchtelingen de meest gruwelijke verhalen. Positief nieuws is schaars. Maar soms gebeurt  iets bijzonders. Zoals met Johannes die op het moment dat ik dit schrijf terug is in Afrika.  Voor de eerste keer in meer dan vier jaren tijd ziet hij eindelijk zijn vrouw en kind terug. Drie keren zijn verzoeken afgewezen  om te mogen herenigen . Johannes leed daar zichtbaar zwaar onder. Onlangs kreeg hij dan toch toestemming voor een hereniging met zijn gezin. Hij ziet zijn vrouw terug in Addis Abbeba, de hoofdstad van Ethiopië. Hun geboortegrond ligt echter in Eritrea. Maar dat land is onbereikbaar voor hen geworden. Veel mensen vluchten omdat een dictator de baas is.  Johannes droom komt binnenkort uit. De streng gelovige christenen trouwt binnen enkele dagen met zijn vrouw. Daarna komt hij terug naar Nederland en zal het nog even duren voordat zijn vrouw en kind de reis naar de lage landen ondernemen. Andere cursisten van onze scho
Vluchteling droomt van paardrijden  Paardrijden, heel veel paardrijden. Dat deed mijn vriend Ahmed maar al te graag. Zijn ogen glimmen. "Paardrijden is heel goed voor jou", zegt hij. Ahmed groeide op in de oudste stad op aarde die nog steeds wordt bewoond, Damascus, de hoofdstad van Syrië, waar miljoenen mensen samengepakt woonden. En dan reed hij er paard? Een vluchteling van amper 24 jaar oud, die in weelde en rijkdom opgroeide? Het leven is soms niet te vatten.  Hoe kan hij zo diep zijn gezakt dat hij op zijn vlucht, in een open bootje 's nachts in de stromende regen alles achter moest laten en eenmaal wonend in Nederlands opnieuw alles verloor, zijn laptop, zijn geld en zijn mobieltje? Waarom zit hij nu in een psychiatrisch ziekenhuis? Schijnbaar gaat het nu toch goed met hem. De dokter bouwt de medicatie af en Ahmed sport steeds vaker. Hij sterkt weer wat aan nadat hij zo'n drie maanden geleden in een psychose raakte. Hij werd sterk vermagerd door zijn ouders